Ez daukat memoria onik.
Ezin izango dut inoiz intelektual bat izan.
Datuek hegan egiten didate eta mutu uzten.
Bizipenak ditut.
Laos aldean bizi izan dut
-zein zabala den nire Euskal Herria-
gaur eguneko egunerokoan
Ibarrangeluko Lastarritxun orain urteak ez ezen mendeak ere
Amuma Angeles.en Amuma Patruzi.k ezen, berorren Amumak berak be
egunerokoan bizi zuena.
Jakin badakidala iruditzen zait:
harrikoa, harrizko fregadera bera baino lehen,
egurraren mundu zabala,
basotik sutara zein tresna ta altzairutara,
-freskera denetan lehena-
ormarik ez, dana bat,
seme-alaben ardura,
linua eta pattarra.
Etartea ez ezen,
behea be oso osorik libre
ta animaliak bertan,
ta bizitza bertan.
Errekak beti egin duelako tarteka gora, kondixu.
Ta beheko sua... goian be igual.
Ta izan daiteke oker egotea baina berdin dio.
Holantxik bizi dira gaur egun Laos.en
eta ez dut memoriarik behar,
bertan murgildu baino.
Larruak kontatzen dit beste guztia.
